- окиф
- [عاکف]а. кит1. бо ҷидду ҷаҳд машғулшаванда ба коре; риёзаткаш2. муқим, муваттин, иқоматкунанда дар ҷое3. дар масҷид барои ибодат нишаста, гӯшанишин, хилватгузин, мӯътакиф
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.